Aronia czarna

Rośnie jako dziki krzew na wschodnim wybrzeżu kontynentu północno amerykańskiego. Występuje w przyrodzie jeszcze inna aronia; aronia czerwona i śliwo listna, ale te nie mają takich walorów jak aronia czarna.Odkryta została na Przełomie XVI i XVII wieku. W roku 1834 była przywieziona do Rosji do ogrodu botanicznego jako eksponat a stamtąd niewiadomymi drogami i sposobami zasiedliła południowo-zachodnią Azję i wkroczyła do Europy.

Teraz pewnie nie znajdzie się ogródka, w którym aronia nie gości. Jest to krzew dorastający do 2-2,5m przy dobrych warunkach glebowych dochodzi nawet do 3m wysokości. Liście ma ciemno zielone z niebieskawym nalotem, jesienią stają się pomarańczowe przechodząc aż do czerwonych.
 Obecnie, po różnych selekcjach botanicy ustalili i nazwali już ponad 10 odmian. Krzew ten jest coraz częściej uprawiany również jako dekoracyjny w ogrodach. Rozmnaża się przez odrosty z korzeni, jest ich bardzo dużo i przez podział karpy korzeniowej.Kwiaty w baldaszkowatych kiściach rozkwitają na biało zazwyczaj w pierwszej połowie maja. Później są owoce oczywiście zielone, które dorastają nawet do 1cm średnicy. Gdy już są dojrzałe stają się koloru ciemno-granatowego aż do czarnego. Ale świeże są bardzo cierpkie i przez to nie bardzo smaczne. Trzeba je poddać odpowiedniej obróbce. Tracą ten cierpki posmak przez zamrożenie albo odstawienie je na kilka dni.

Jest rośliną odporną na niskie temperatury wytrzymuje mrozy nawet -35°C, zadowala się stanowiskiem na glebie zarówno piaszczystej jak i glebie  wyższej klasy bonitacyjnej. Jej stanowisko może być w słońcu, ale również w półcieniu nie traci swego uroku.

Owoce aronii czarnej są wykorzystywane na wiele sposobów;

• do wyrobu soków spożywczych
  
• na różnego rodzaju drzemy
• jako dodatek do konfitur
• sok używany może być jako naturalny barwnik spożywczy
  
• suszone owoce zalane wrzątkiem dają piękny i smaczny napar

Wykorzystywane są również w zielarstwie do leczenia nadciśnienia tętniczego, żylaków odbytu, katarze żołądka. Owoce zawierają bardzo dużo witaminy P bo od 1200 - 5000m, ponadto pierwiastki rad, molibden, jod, żelazo.

W gospodarstwie domowym można z aronii otrzymać następujące przetwory:

• Sok – najprościej i najszybciej uzyskuje się bogaty w witaminy sok aroniowy w sokowniku – parowniku. Owoce aronii zmieszane z cukrem poddane działaniu gorącej pary wodnej dają znakomity w smaku sok o barwie prawie czarnej. Aby poprawić jego walory smakowe można dodać do niego soku z jarzębu słodkiego jadalnego lub innych bardziej kwaśnych soków. Nie należy uzyskiwać soku przez zasypywanie owoców cukrem w słoju, gdyż efekty będą o wiele gorsze.
• Konfitury – należy je smażyć niezbyt długo. Dla poprawy smaku można dodać soku z cytryny, czarnej porzeczki, kwaśnych odmian jabłek lub kwasku cytrynowego.
• Przecier – owoce przeciera się z cukrem, dodając na 1 kg aronii 1 kg cukru. Smak poprawia dodanie jabłek w skali 3 kg aronii i 1 kg jabłek. Przecier należy podgrzać do temperatury 60-70 °C stale mieszając, następnie umieścić w gorących sterylizowanych słojach lub puszkach (w produkcji przemysłowej).
• Owoce konserwowane na gorąco – owoce aronii wsypane do cedzaka należy zanurzyć na 2 minuty we wrzącej wodzie. Następnie wkłada się je do misy i zasypuje cukrem kryształem (0,5 kg cukru na 1 kg owoców). Owoce z cukrem podgrzewamy do temperatury 90 °C ciągle mieszając i natychmiast rozlewamy do gorących, suchych słojów, które następnie szczelnie zamykamy. Przy dobrej organizacji konserwacja 2 kg owoców trwa 10-15 minut.
• Aronia w soku własnym – owoce należy wsypać do słojów, zalać gorącym sokiem z aronii i pasteryzować.