Wszyscy go znają. Znają jego zapach. Jest rośliną niepozorną, ani ładną, ani nie okazałą, nawet nie bardzo można znaleźć ją w ogrodzie. Mimo tych niedoskonałości zagościła w naszych ogrodach i życiu codziennym od dawien dawna. Nazywana też po prostu mariolka lub majoran.
Majeranek choć taki niepozorny, jest wykorzystywany w wielu dziedzinach.
Roślina lecznicza:
Rozmnażanie z nasion następuje przez wysiew do gruntu lub do skrzynek w inspektach. Roślina ta jest bardzo wymagająca przy produkcji rozsady, chodzi o bardzo precyzyjne utrzymanie wilgotności i temperatury. Wysiewane do inspektu rośliny są lepiej rozrośnięte i dają lepszy plon. Wysadzanie rozsady do gruntu po „zimnych ogrodnikach″. Takie warunki tej rośliny zmuszają do uprawy jako jednoroczną na terenie Polski.
Majeranek choć taki niepozorny, jest wykorzystywany w wielu dziedzinach.
Roślina lecznicza:
- ziele majeranku zawiera olejek eteryczny od 0,7 do 3,5%
- również alkohole i związki garbnikowe
- świeże pędy mają dużo rutyny (witamina P) do 128 mg% i kwas askorbinowy do 44mg%
- działa również rozkurczowo na narządy trawienne i żółciopędne
- zawartość garbników (do 1% w suchym stanie) pomaga przy biegunkach czy kolkach jelitowych
- zaparzona herbatka uspokaja, jednak nadmiar majeranku może spowodować pewne oszołomienie
- również bywa używana do inhalacji górnych dróg oddechowych
- dodawany jest do zup ciężko strawnych takich jak grochówka, fasolowa, fasolka po bretońsku
- jest dobrą przyprawą (pomagającą w trawieniu) do tłustych mięs baranina, gęsina, oczywiście i golonka
- nie zastąpiona do przyprawienia żurku i wielu innych potraw
- używany przy wyrobie wędlin
Wykorzystywany w przemyśle kosmetycznym do wyrobu mydeł i perfum.
Jej rodzinne strony to tereny Libii i Egiptu. Wokół Morza Śródziemnego rozpowszechnił się w starożytności jednak w stanie dzikim, spotkać ją można, już tyko w Turcji oraz na Cyprze.
Uprawą tej rośliny ludzie zajęli się w wielu rejonach świata, doceniając jej walory kulinarne i lecznicze. Praktycznie roślina ta nie rozróżnia się odmianowo. Jednak w uprawie występują trzy formy:
- roczną (najczęściej uprawianą w Polsce)
- dwuletnią
- trwałą (bylina) która nie tworzy nasion w polskich warunkach mnoży się ją przez tzw. odkłady.
Roślinka ta wyrasta maksymalnie do 50cm, tworzy łodygi silne, wzniesione, drewniejące od dołu. Jest koloru zielono-szarego lekko omszona. Liście eliptyczne na krótkich ogonkach. Kwiaty bardzo drobne białe, biało-różowe,osadzone na końcach pędów w małe „kłoskowate″ główki. Kwitnie od lata do jesiennych przymrozków.
Zbiór wykonujemy przez ścinanie gałązek 5-7cm od ziemi przyspiesza to rozkrzewianie i rozrost rośliny. Następne ścinanie po ponownym zakwitnieniu za około 5-6 tygodni. Suszymy w zacienionym jeśli to możliwe przewiewnym miejscu. W ostateczności majeranek przyprawowy uzyskamy przez oddzielenie suchych liści i kwiatów od gałązek oraz rozdrobnienie przez tzw. „otarcie″. Wykonujmy to przez rozcieranie na dłoniach wysuszonych liści i kwiatów. Można również przesiewać przez sito o oczkach 4 do 4,5mm. Dokładnie trzeba oczyścić z łodyżek gdyż to jest bardzo niepożądane w końcowym produkcie.
Owocem jest rozłupnia (orzeszek) w którym znajdują się jasnobeżowe nasiona o charakterystycznym majerankowym zapachu.
---
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz